بر پرتگاه جهنّم 08 تیر 1391 توسط صابریان علی بن ابی طالب (ع):فاطمه (س)به رسول خدا(ص)گفت :ای پدر ،در روز بزرگ ترین توقفگاه ،ودر روز وحشت های بزرگ و روز بیشترین هراس ،شما را کجا ملاقات کنم ؟ فرمود:ای فاطمه ،مرا نزدیک درب بهشت ملاقات کن ،در حالی که پرچم ((الحمدلله))را دست دارم و از امتم نزد پروردگار شفاعت می کنم . گفت:اگر آنجا نبودید ؟ فرمود :نزدیک حوض کوثر ،در حالی که امتم را سیراب می کنم . گفت :اگر آنجا نبودید ؟ فرمود:برپل صراط ،در حالی که ایستاده ام و می گویم :پروردگارا،امتم را به سلامت دار . گفت :اگر آنجا نبودید ؟ فرمود:((القینی علی شفیر جهنّم ،امنع شررها و لهبها عن امتّی ؛بر پرتگاه جهنم مرا ملاقات کن ،در حالی که شعله ها و زبانه های آتش را از امتم دور می کنم )) با این سخن ،چهره فاطمه -که درود خدا بر او و بر پدر و همسر و فرزندانش باد -از هم شکفت و شادمان گشت . مطلب قبلیمطلب بعدی