مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان سمنان

صـدای تـرد دانـ ه هـای تـسبیـح تــــو
میـان چـک چـک قـطـره هـای بـاران
شنـیـد نـیـست آقــا جـان.

آقا اجازه!
دست خودم نیست خسته‌ام!

در درس عشق

من صف آخر نشسته‌ام!

یعنی نمی‌شود كه ببینم سحر رسید؟

درس غریبِ غیبت كبرا به سر رسید.

آقا اجازه!

بغض، گرفته گلویمان؛

آنقدر رد شدیم كه رفت آبرویمان

استاد عشق!

صاحب علم!

گل بهشت!

باید كه مشق نام تو را تا ابد نوشت!